Vanmorgen werd ik om kwart over acht door Peter opgepikt zodat we mooi op tijd (half negen) bij Bussum Zuid waren. Daar verzamelden tien man/vrouw zich voor de excursie en met twee auto’s vertrokken we richting IJmuiden om daar om half tien te arriveren. Daar stonden nog een paar mensen te wachten dus met een leuk groepje liepen we via de haven richting pier.

In de auto was ons verlanglijstje al doorgenomen, Irma en Hedwig hadden een Jan-van-Gent op hun verlanglijstje en ik hoopte op de Zwarte Zeekoet die al een paar dagen gezien was langs de pier. Aan het begin van de pier werden we getipt dat de Kuifaalscholver in het haventje “zat”. Rechtsomkeert dus en al rap hadden we “hem” in beeld. Druk foeragerend liet hij zich mooi bekijken, met zijn dunne potlood snavel en kleine koppie. Dat was een mooi begin van de excursie.

Na een kop koffie gingen we de pier weer op en stonden we ons te verbazen over een Grote Mantelmeeuw die met veel gedraai, plons en gerommel een flinke platte vis (geen idee wat voor een) naar binnen schrokte. Op de basaltblokken trippelden behoorlijk wat Steenlopers en een groepje Veldleeuwerikken kwam al pruttelend overvliegen. Tussen het wier stond een paartje Wilde Eend, vind ik altijd een gek gezicht aan zee, en daarbij liepen vier Kanoeten tussen het wier te zoeken naar lekkere hapjes.

Terwijl we naar de Kanoeten stonden te kijken kwam er een man langs lopen die ons attendeerde op de Zwarte Zeekoet die aan de andere kant van de pier onze kant aan het opzwemmen was. Snel hadden we hem in beeld, heel dicht langs de basaltblokken was hij aan het foerageren, menig krabje, visje of wat dan ook verdween in de hongerige (van binnen) rode bek van de Zwarte Zeekoet. Mijn dag kon niet meer stuk, mijn wenssoort was prachtig in beeld en trok zich niets aan van de fotografen en vogelaars op de pier, en zelfs niet van sommige fotografen die tussen de basaltblokken vlak bij het water stonden.

De groep was ik nu kwijt omdat ik nog wat foto’s wilde maken, maar echt kwijt raken kan je elkaar natuurlijk niet op de pier, dus rustig vogelend liep ik door richting kop van de pier. Een paar Drieteenstrandlopers kwamen luid roepend langs vliegen en op de basaltblokken zaten tussen de Steenlopers een aantal Oeverpiepers.

In de haven en aan de andere kant van de pier kwamen regelmatig vinnen van Bruinvissen boven water en langs de basaltblokken zwom zelfs een moeder met kind, erg leuk.

Op één van de basaltblokken stond een eenzame Rotgans van het mos te knabbelen.

Ondertussen was ik in een andere vogelgroep terecht gekomen wat helemaal geen probleem is want vogelen verbroedert.

Samen liepen we verder richting kop van de pier elkaar wijzend op een Eider die in het water dobberde en een Paarse Strandloper die op een basaltblok stond.

Eindelijk kwam ik bij de kop aan en kon ik me weer bij mijn eigen vogelgroep voegen.

Daar hebben we over zee zitten turen en ondanks dat de wind niet goed was (zuid) kwamen er toch een aantal Zwarte-Zeeeenden, Roodkeelduikers, Dwergmeeuwen, Drieteenmeeuwen, een Parelduiker en, voor Hedwig en Irma, een juveniele Jan-van-Gent langs vliegen.
Na een poosje was het tijd om weer richting auto te gaan, al vogelend liepen we terug en werd er nog een Tapuit gezien. Bij het haventje heb ik nog een keer de Zwarte Zeekoet bewonderd die toen net een Zeedonderpad te pakken had.

Natuurlijk nog wat foto’s gemaakt en genoten van dit mooie beestje en toen was het tijd om weer naar huis te gaan na weer een heerlijke excursie.

Tekst en foto's: Conny Leijdekker