De Groene Jonker is een waterrijk natuurgebied met grote plas, rietkragen en natte graslanden. Het is in 2008 aangelegd en verbindt de Vinkeveense plassen en de Nieuwkoopse plassen. Planten en dieren krijgen hierdoor meer ruimte om te overleven. Een paradijs voor moerasvogels en weidevogels, vertelt Peter Jansen ’s ochtends bij het vertrek. Het gebied maakt al bijna vast onderdeel uit van het excursieprogramma. Lepelaars zijn vaste prik, die broeden er zelfs.

Bij de excursie van 2014 was er zelfs een klein waterhoen gezien. Meer hadden we als inleiding niet nodig om enthousiast op pad te gaan. Zelfs de dreigende regen die zich na de tropische vrijdag aankondigde mocht de pret niet drukken. Bij de Groene Jonker sloten zich nog een paar leden bij ons aan zodat we met z’n 15en het gebied gingen verkennen.   Doordat de waterstanden in de Groene Jonker meer natuurlijk zijn, is het gebied geschikt voor vogels die in de Nieuwkoopse Plassen minder ruimte krijgen. De waterstanden wisselen met seizoen, hoog en dus nat in de winter en laag dus door in de zomer. Gelijk op de eerste plas stonden de lepelaars ons al op te wachten, enkele met jongen, die werden gevoerd.

Achter een eilandje met riet doken plotseling een aantal tropische verrassingen in melk en pure chocolade op. Zwarte ibissen, zich absoluut niet bewust van de aandacht die wij voor ze hadden, waren druk met het vullen van hun magen en het leek wel ook druk met elkaar. Zelfs nu het licht niet zo geweldig was, kon je hun kleuren goed zien. In het Engels spreken ze over glossy ibis en dat doet de kleurenrijkdom beter recht dan het Nederlandse ‘zwart’. Inmiddels konden de wolken zich niet meer inhouden en was het zachtjes aan het regenen. De rietvogels trotseerden de regen en bleven zingen. Rietgors, rietzanger, kleine karekiet en ook de blauwborst, trots met borst vooruit, prachtig in beeld en op de plas een paartje kemphaan, waarvan het mannetje met nog een prachtige zwarte kraag. Het zijn niet de vogels waar de gemiddelde bird twitcher van wakker zal liggen, wel die rijkdom van de ‘Nederlandse natuur’ bepalen. En de Groene Jonker had nog meer voor ons in petto. Na de koffie hield de regen het voor gezien en zagen we een bosruiter. Veel kleiner dan de tureluur, bruinig en met duidelijke oogstreep. Dat zijn van die momenten dat een excursie heerlijk is. Peter en Antje schudden haast achteloos alle kenmerken uit hun mouw. En nu hadden we mazzel dat we de bosruiter scharrelde tussen de tureluurs zodat we de verschillen ook echt konden zien. In totaal hebben we bijna 50 soorten gezien. Een mag er in dit verslag zeker niet ontbreken en dat is de geoorde fuut. Zo dichtbij en zo mooi dat iedereen met fototoestel zeker zijn rode oog te pakken heeft.  De Groene Jonker is zeker de moeite waard (stel je routeplanner is op Hogedijk 6, 2435 Zevenhoven en binnen 45 minuten ben je er).

 Wobbe Kijlstra