De Sallandse heuvelrug met kans op de laatste echt in het wild levende korhoenders stond voor 28 maart op het programma. Een wandeling door dit schitterende gebied met kans op klapekster, zwarte specht en hei- en bosvogels, wat heeft een mens nog meer nodig om enthousiast te raken.

 Het weer, ja het weer zat ook mee, met regen die pas in de middag verwacht werd. Een klein groepje stond om 5 uur klaar om met Frank van de Weijer naar Nijverdal af te reizen. Daar stond Erik Hans van Stigt Thans ons al op te wachten en kon de pret beginnen.
Al snel konden we de hele riedel aan mezen, die de opkomende zon toezongen, afstrepen. Een van de kuifmezen leek ons te volgen en er voor te zorgen dat we wel de goede kant op gingen. De weg kwijt raken is een groot probleem. Iedereen die wel eens in dit gebied is geweest, weet dat er een doorgaande weg is, die in de baltstijd afgesloten wordt om de Korhoenders ruim baan te geven.

Op de hei namen de veldleeuweriken en roodborsttapuiten het van de mezen over. De verstilde en berijpte omgeving kwam langzaam tot leven. Alleen nog geen korhoen en wat doe je al je zelf de vogels niet kunt vinden. Je gaat op zoek naar andere vogelaars. We troffen een groepje aan de andere kant van de heuvel en dat bleken de leden van de lokale Vogelwerkgroep IVN afdeling Hellendoorn-Nijverdal.  Enthousiaste en bevlogen vrijwilligers die alles in het werk stellen om het leefklimaat van de korhoenders te bevorderen. Het afsluiten van de (doorgaande) weg zorgt dat de korhoenders in de baltsperiode het relatief rustig hebben (en geen verkeersongevallen).
Zij hadden die ochtend drie hennen gezien maar de Zweden waren in geen velden of wegen te bekennen. Het duurde eventjes voordat ik door had dat met Zweden de geïmporteerde hanen bedoeld werden en wat blijkt ‘inburgeringsproblematiek’. Het polderen tussen de vrijwilligers, Staatsbosbeheer en natuurmonumenten heeft de nodige voeten in aarde gehad met uiteindelijk als uitkomst dat een aantal korhoenders uit Zweden gehaald zouden worden. In de hoop natuurlijk dat deze ervoor zorgen dat de stand in Nederland op peil blijft. De mensen in Zweden hadden raar opgekeken. “”Jullie willen korhoenders, dood of levend””. In Zweden is het een vogel waar immers gewoon op gejaagd wordt. Eenmaal terug kon het experiment beginnen. De hanen werden losgelaten en wat blijkt. De Zweed begint minstens 2 weken later met de balts dan de Nederlandse hen gewend is. De dames zaten deze ochtend voor niets te wachten. Voor de heren is de baltstijd nog niet begonnen. Sterker ze zaten waarschijnlijk niet eens meer in de buurt. De Zweden hebben een veel groter leefgebied dan de ‘postzegel’ bij Nijverdal. Aparte plekken om te rusten, foerageren en om te baltsen. Het zou zeer wel kunnen dat de Zweden een paar natuurgebieden verder op zaten.
Ondertussen moesten we onze aandacht verdelen tussen de inburgeringsproblematiek van de Zweden en een klapekster die in de top van een dode boom, pronkte in de zon. Stel nu dat de Zweden onze hennen vinden, is er dan kans op nageslacht, vroeg een van ons. Ja, het uitbroeden van de eieren, dat lukt waarschijnlijk wel, daarna wordt het tocht moeilijk. Waarschijnlijk is er gewoon te weinig te eten voor de jongen en is dat de reden dat ze het niet redden.
Laat die Zweden dan voorlopig maar lekker eigenwijs zijn en te laat op het appel komen. Dat voorkomt in ieder geval dat de jongen de hongerdood sterven, bedacht ik me. En ook wat een verhaal, niets menselijks is vreemd aan die korhoenders . Het is toch te hopen dat het met hulp van de inspanningen van deze vrijwilligers lukt de korhoen in Nederland te houden.
Voor ons helaas geen korhoenders maar naast de klapekster, wel raven en onze dag kon niet meer stuk met 7 pestvogels in vol ornaat in een boom. Ze waren afgekomen op de veenbessen.  Ui t de boom, snel naar de grond en met een paar veenbessen in de bek weer terug in de boom en plots waren ze verdwenen. Misschien wel naar Zweden, wie zal het zeggen.
De inburgeringsproblematiek van de korhoenders nemen ze ons niet meer af. Frank en Erik Hans bedankt voor het organiseren van deze excursie; Volgend jaar ‘Sallandse heuvelrug’ doen!

Wobbe Kijlstra

Foto Vogelwerkgroep IVN afdeling Hellendoorn-Nijverdal