Zondag 23 februari, de zon schijnt, de wind ruimt de laatste wolken, het belooft een prachtige dag te worden en de excursieleiders zijn ons gunstig gezind. We mogen uitslapen, pas om 09.00 vertrek van de carpoolplaats bij Baarn Noord. We staan met z’n vijven te wachten op het gezelschap dat uit Bussum is vertrokken. Twee haviken in de lucht doen ons uitgeleide en lijken ons een vogelrijke excursie te wensen.

Op naar het Nijkerkernauw waar we merken dat de wind zeker niet van plan is te gaan liggen. Het voelt als hartje winter terwijl de zon zo zijn best doet. De watervogels hebben er zo te zien geen last van. Nonnetjes en brilduikers op voedseljacht en massa’s smienten die rusten op het water (en waarschijnlijk het gras dat ze hebben gegeten verteren). Het is raar te bedenken dat de smienten een andere dag-nacht ritme hebben. Dat ze buitengewoon alert zijn blijkt wel als een man met twee honden de pier oploopt. Fluitend zoeken ze het luchtruim. Een mooi gezicht en tegelijk hoop je dan ook maar dat de nachtrust niet al te vaak verstoord wordt.

We speuren het water verder af en zien nog pijlstaart- en bergeenden en ook groep grutto’s rustend op het slik. Dat de lente in aantocht is blijkt als we ons vizier op het grasland richten. De kieviten zijn volop actief. Tussen de kieviten scharrelend goudplevieren en er zijn zelfs al een paar kemphanen. Je kunt heel mooi het verschil tussen een goudplevier en kemphaan zien. De goudplevier jaagt op zicht, rent een paar meter en steekt zijn snavel in de grond. De kemphaan houdt zijn blik en snavel op de grond gericht en pikt links en rechts zijn voedsel uit de grond.

Na de koffie trekken we Arkemheem in richting het gemaal. Eerst nog een kleine tussenstop waar we genieten van een groep brilduikers. Wat een prachtige eenden zijn dit toch, zelfs het vrouwtje mag er zijn. Het gemaal is een pleisterplaats voor alles dat je in deze tijd van het jaar mag verwachten. Ook hier veel kieviten, smienten, goudplevieren, ganzen, scholeksters, kemphanen en ook een grote groep grutto’s. We zien een groep over de dijk aan komen vliegen en kunnen mooi de kromme snavels en ‘v’ op de rug zien. Er zit zelfs een bijna witte grutto bij.

Bij het zien van al die foeragerende vogels, begint je eigen maag ook te knorren. Tijd om Antje en Huub te bedankt die ons weer mooie vogelplekjes hebben laten zien en huiswaarts te keren.

Wobbe Kijlstra
(Foto Hugo Weenen)